Vrijdag 22 april - Pangandaran-Magelang
Vandaag hadden we een fikse reis voor de boeg, de langste busreis van deze vakantie, zo’n 200 kilometer. En zoals al eerder gezegd, da’s in IndonesiĆ« een flink eind. Om 6 uur werden we gewekt door het hotelpersoneel, om 6.15 uur stonden de koffers bij de bus en na het uitgebreide ontbijt (en een stevige regenbui) vertrokken we om 7.15 uur uit Pangandaran.
Via Alie hadden de chauffeurs ons al gewaarschuwd dat een deel van de route hobbeldebobbel zou worden. En dat dat gewiebel niet aan hun stuurmanskunsten lag, maar aan de belabberde staat van de weg. Nou, ze hebben gelijk gekregen. Het eerste stuk, over het platteland van Midden-Java, was inderdaad een flinke schommelweg. Al slingerend probeerde de chauffeur de grootste kuilen zoveel als mogelijk te ontwijken. Spontaan werd ‘In een rijtuigie’ ingezet, maar toen Vinkeveen maar steeds niet in beeld kwam, verstomde het gezang spoedig. Wel gaf de langzame gang ons goed de mogelijkheid rond te kijken; soms waanden we ons in een Conimex-achtige sfeer, met hardwerkende mannen en vrouwen op de uitgestrekte rijstvelden (met van die ronde, Conimex-zonnehoeden), fietsen en scooters met allerhande bepakking, allerlei stalletjes en winkeltjes langs de weg, af en toe een brug, riviertje of spoorlijn en palm- en bananenbomen in overvloed.
Rond een uur of twaalf lunchten we in een Oosterse versie van McDonalds of Ikea-restaurant, compleet met een alternatieve ballenbak voor de kinderen, vriendelijk personeel en een flink buffet. Wij kozen - op aanraden van Alie - voor een gevulde ossenstaartsoep met een portie rijst. Ook kwam het personeel vragen of er iemand van de groep in april jarig was. En onder grote groepsdruk bood Marga zich aan; ineens bleek ze haar verjaardag op 27 april te vieren. Net als onze kroonprins. Dat is zelfs schriftelijk door haar vastgelegd op een formuliertje, de jokkebrok. En zoiets moet natuurlijk uitgebreid gevoerd worden, hieperdepiep hoera! Onze wannabe-jarige werd flink in het zonnetje gezet. Er werd ‘Lang zal ze leven’ gespeeld, er werd door het restaurantpersoneel voor haar gezongen en ze kwam op de foto met een feesthoed, bloemenketting en een heus Happy Birthday-bord boven haar hoofd. En als klap op de vuurpijl kreeg ze ook nog een lekker gebakje. En blij dat Marga met dit verjaardagsfeestje was… Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Ons reisdoel voor morgen (zaterdag) is de boeddhistische tempel Borobudur, maar omdat het hotel op het tempelterrein bezet is vanwege festiviteiten, slapen we vannacht in een hotel in Magelang. Da’s een klein uurtje rijden vanaf de Borobudur. Onderweg kreeg Arjan, vanwege een sms’je over eerdere plasactiviteiten van een der medereisgenoten (zie de blog van precies een week geleden, zaterdag 15 april) zo’n aandrang dat hij verzocht tot een korte sanitaire stop. Dat werd uiteindelijk een bananenboom. Ook hiervoor geldt: gelukkig hebben we de foto’s nog…
Uiteindelijk kwamen we om 17.30 uur aan bij ons hotel in Magelang (Hotel Puri Asri). Da’s dus 200 Indonesische buskilometers in iets meer dan 10 uur (met een uurtje lunchpauze). Dan zit je vanuit Nederland al middenin Frankrijk… Maar goed, ons hotel bleek een luxe onderkomen te zijn; allemaal kregen we een prachtige kamer toegewezen. En omdat het bij aankomst al zo goed als donker was, zijn we erg benieuwd naar het uitzicht, morgenvroeg.
Het diner was heerlijk (soep vooraf, rijst, kip, vis, een toetje en koffie/thee na); de obers liepen hier keurig in pak/stropdas/vlinderstrik. Na het eten hebben we samen stilgestaan bij Goede Vrijdag, buiten in de openlucht. We hebben met elkaar gezongen, uit de Bijbel gelezen, geluisterd naar een korte overdenking, naar Goede Vrijdagmuziek en hebben we met elkaar gebeden. Dat was mooi, zo samen met elkaar, met bekende woorden in een ver land. Morgenochtend doen we het rustig aan, pas om een uur of elf vertrekken we uit dit hotel, rijden we wat rond en na de grootste middaghitte begeven we ons richting Borobudur. En het gekoelde bier uit de minibar smaakte prima!
No comments:
Post a Comment