Gisteravond lag 'ALK' flink te steigeren in de gierende stroming en rond een uur of twaalf ging ik maar op de bank slapen i.p.v. in de voorkooi omdat je daar wat rustiger ligt. Ik was al bijna ingeslapen toen de ventilatiewind binnen tot 'stormkracht' was toegenomen en ondanks dat die frisse wind wel lekker was, deed ik de patrijspoorten toch maar een beetje dicht. Buiten zag ik dat we helemaal omgeven waren door pikzwarte wolken die niet veel goeds voorspelden. Nog maar even wachten met slapen gaan...
Al snel namen wind en golven verder toe en mijn lenzen maar weer ingezet voor het geval actie vereist zou worden.
Het is op dit moment springtij en ik schatte de stroming op 3 knopen of misschien wel meer. ALK lag dus op de stroom en de wind kwam over bakboord bijna dwars binnen.
Een kwartier later lagen we in een gierende storm zoals ik die nog nooit heb meegemaakt in een open ankerplaats. De golven bouwden zich snel op en sloegen tegen de romp tot schuim en we rolden alle kanten op. Het was tijd voor actie! Ik startte de motor en probeerde de neus van ALK zoveel mogelijk in de wind te houden om de spanning op de ankerketting te verminderen. Ik kon het roer niet verlaten maar de dinghy, die ik zoals gebruikelijk had opgehesen, hing vreselijk te slingeren aan de railing en daar moest wat aan gedaan worden. Dus het stuurwiel tijdelijk vastgezet en de dinghy bevrijd uit zijn benarde positie door hem te water te laten. Ondertussen hield ik de andere jachten in de ankerplaats goed in de gaten en speciaal een groot koopvaardijschip dat bovenwinds voor anker lag. Zij hadden al hun deklichten aan en als zij zouden krabben zouden ze ons allemaal meenemen in de ankerplaats!
Maar daar kwam het gevaar niet vandaan...
Een gegeven moment kreeg ik in de gaten dat we steeds dichter bij een mooring boei in de buurt kwamen. Het anker hield niet! Nog meer verwarring toen bleek dat de lichten van 'La Barque', een stalen tweemaster die naast mij lag, ineens verdwenen waren. Later bleek dat zij anker op waren gegaan en verderop in de baai rondvoeren. Heel verstandig maar voor mij was het anker ophalen in die golven en wind in mijn eentje geen optie. De boeg schepte af en toe bakken met water en flinke golven sloegen tegen de romp stuk en het buiswater spoelde over het dek. Ik had de patrijspoorten en luiken weliswaar dicht gedaan maar niet helemaal zeevast want dit had ik niet verwacht. In de kombuis en loodskooi bleek nog zeewater binnen te komen en die poorten kon ik tussen het sturen door goed dichtmaken evenals de luiken aan dek. Daar stond ik dus achter het stuurwiel in een storm met slagregens die het zicht sterk verminderden, steeds in de gaten houdend hoe ik lag tov de boei naast mij. Op zich ging dat goed want zo had ik in ieder geval een vast referentiepunt voor mijn positie. Ik kreeg de indruk dat de andere jachten ook allemaal waren gekrabd dus daar had ik geen 'steun' aan.
Na een uur begon de wind af te nemen en was het ergste leed geleden. Niet veel later werden de golven ook minder en ik besloot dat ik het anker wel kon ophalen. Op het voordek ging het nog steeds flink tekeer maar met het roer vast en de motor bij kon ik langzaam naar het anker varen om het omhoog te krijgen. Er zat geen modder aan zoals je zou verwachten en de ankergrond is waarschijnlijk niet zo goed. Vlakbij de ankerplaats wordt de haven gebaggerd en dat helpt niet weet ik uit ervaring. Afijn ik ben een flink stuk tegen de wind en stroming ingevaren en toen opnieuw voor anker gegaan. Met bijna mijn hele ketting van 80m uit hield het anker nu goed en nadat ik mezelf had afgedroogd en een beetje op temperatuur was gekomen kon ik eindelijk gaan slapen!
Vanochtend heb ik de 'schade' binnen opgenomen.
Toen het zo tekeer ging hoorde ik af en toe wat klappen binnen en de luidsprekerbox bleek aan de haal te zijn gegaan en wat spulletjes in de kombuis maar verder viel het mee. Gelukkig had ik gisteren net aan dek en binnen opgeruimd! Alleen de patrijspoort in de voorkooi had gelekt en alle boeken aan die kant waren zout geworden. Ik had hem niet stijf vastgedraaid en ik denk dat de poort af en toe onderwater kwam in het tumult en dan spuit het water waarschijnlijk gewoon tussen de kieren door. Afijn geen grote ramp en dat is inmiddels weer schoon en de boeken liggen te drogen.
De 'morning after'. La Barque, de stalen twee-master ligt weer gewoon op zijn plaats, alsof er niets is gebeurd, evenals het koopvaardijschip 
15 sept 2010
Nieuw tumult
De nacht na het tumult was alles rustig maar gisteravond tegen een uur op elf stak de wind weer plotseling op en wakkerde snel aan en daarmee ook de golven. Na een half uur lagen we weer zeer ongemakkelijk te rollen en steigeren. Voor alle zekerheid stelde ik het ankeralarm op de GPS in en probeerde op de bank te gaan slapen maar dat lukte niet erg. Maar goed, alles leek ok tot ik in het tumult hoorde dat iemand mij riep. Marc, mijn Franse buurman waarmee ik eerder op de avond een biertje had gedronken was langs gekomen met zijn bijboot om me te waarschuwen dat ik krabde. Ik zag het allemaal nog niet zo scherp zonder lenzen of bril maar toen ik op de GPS keek, zag ik dat ik 180m gekrabd had! Gelukkig niks geraakt maar ik was wel langs een motorboot, die aan een zware stalen mooring boei lag, geschoven! Marc had zijn 'Aurora' zelf net opnieuw geankerd want hij was ook aan de haal gegaan terwijl hij de eerste avond, toen het geweld nog erger was, op zijn plaats was blijven liggen. Wat een klote ankergrond hier! Afijn motor gestart en langzaamaan en steigerend tegen de golven in teruggevaren en opnieuw geankerd. Waarom ik het ankeralarm niet heb gehoord is me nog niet duidelijk. Of ik heb het niet gehoord of het ging niet af of alleen maar heel kort af. Daar gaan we de gebruiksaanwijzing nog eens goed op na lezen!
Met 70m ketting uit ben ik de rest van de nacht op mijn plaats gebleven en nu de 'morning after' kom ik langzaam bij van een slecht nachtje!
Nou, dat was de afdeling ongemakken aan boord terwijl ik ALK aan het voorbereiden ben voor de duiktrip naar Maratua!
No comments:
Post a Comment