BEAUTIFUL ISLAND: 'Tip of Borneo'

De noordpunt van Borneo is een populair dagtripje voor toeristen maar wij deden het op onze eigen manier. Pulau Kalampunian, een klein rotseilandje met een vuurtoren, wordt door een smal vaarwater gescheiden van de noordpunt van Borneo en dat was onze bestemming. Onweersbuien vergezelden ons op weg maar er kwam geen al te onstuimig onheil uit voort en tegen de tijd dat we rond het eiland waren gevaren, begon de zee wat te kalmeren en konden Roelof en ik ons gaan klaar maken voor een duik. Op zich een bijzondere duikplek, dit meest noordelijke plekje van Borneo, maar gezien onze eerdere ervaringen waren de verwachtingen niet hoog gespannen. Zo dicht onder de kust met grote rivieren die in zee uitmonden, kan het zicht niet veel soeps zijn en dat bleek te kloppen. Het koraal was ook hier zwaar beschadigd maar onze nieuwsgierigheid was bevredigd en in ieder geval hebben we geen bijzondere duikstek onbezocht gelaten!

Roelof daalt langzaam af aan de ankerketting in het troebele water

Later op de dag liepen we Kudat binnen en konden we in het bassin, wat later een marina moet worden, voor anker gaan. Op het golfterrein waar we voor anker lagen vond Roelof een stevig boompje om de achterlijn op vast te maken, want veel ruimte om vrij rond het anker te zwaaien was er niet. Het contrast tussen het gelikte golfterrein en de poel van afval in het water eromheen kon niet groter zijn! Maar we hadden al eerder vastgesteld dat veel kustbewoners in Sabah de zee als vuilstortplaats gebruiken. Geen opwekkend aanzicht maar een meter lange 'monitor lizard' trok zich niets aan van het plastic en de troep die rond zijn kop bleef hangen elke keer als hij boven water kwam en een gegeven moment baande hij zich een moeizame weg door de rotzooi op weg naar een rotsje om een lekker hapje, een half verrot viscarcas, te verslinden.
Kudat was vooral een praktische stop. Onze nieuwe, naar de veelbelovende brochure te beoordelen, fantastische Maleise accu's bleken na 6 weken al bijna geen lading meer op te slaan en dat is niet handig als je geen stopcontact bij de hand hebt. Gelukkig was daar 'Vaarwel', oude vrienden uit Port Klang en Hanneke had een Chinese vriend, eigenaar van de lokale Toto Lottery kantoortjes, die net de bijna niet gebruikte accu's van zijn noodstroomvoorziening had vervangen. Hanneke was in een eerder leven software schrijver en had belangrijke software voor zijn Lotto business aangepast en Suen wilde ons als oude vrienden van Hanneke graag helpen. In zijn auto konden we twee loodzware accu's ophalen en met de bijboot aan boord brengen en nadat ik met hulp van Roelof de bedrading had aangepast, hadden we aan het eind van de dag weer een goed werkend elektrisch systeem aan boord! 's Avonds nam Hanneke ons mee naar een gezellig restaurantje aan de baai van Kudat waar we de goede afloop hebben gevierd met heerlijke sotong sambal (sambal calamares), udang lemon (garnalen in een heerlijke citroensaus) en crabs halia (krabbetjes gekookt met gember) en dat allemaal opgediend door de vriendelijke lerares Engels van lokale afkomst, Cornelia. Van haar hebben we weer veel geleerd over het schoolsysteem in Maleisië en later op de avond bracht zij ons in de auto van de baas terug naar het jachtbassin.
Contrastrijke ervaringen in Kudat!